De toekomst van archieven? De code 2.0 geeft al aan dat deuren gesloten gaan worden en nieuwe geopend. Tijd voor bezinning, onder inspiratie van emotievolle muziek van moderne componisten als Roque Banos, Amand Amar en Philippe Rombi even nadenken over wat de archievenwereld thans overkomt en wat de nabije toekomst voor beelden te zien zullen geven. Alle oude papperassen onder de scan, en leest u thuis maar lekker na. Tekeningen, kaarten, prenten en foto’s onder de scan, en via een korte toelichting hup op uw thuisscherm. De aanstormende electronische informatiestromen die we natuurlijk volstrekt niet doorgronden stoppen we weg in het grotendeels nog op te zetten E-depot. Klassieke archivarissen gaan thans massaal met pensioen. Ze nemen hun historisch-archivistische kennis mee naar huis. Latijn wordt opnieuw volstrekt dood verklaard, inventariseren wordt een flodderklus (of het moet stevig betaald worden), de wetenschappelijke kennis van medewerkers smelt weg als waterijsjes bij 30 graden. Over 10 jaar hebben alle archivarissen plaats gemaakt voor informatie-deskundigen die heerlijk volgens de begrippen van 2.0 kunnen stoeien. Ze zullen dan zoeken naar nieuwe uitdagingen, want de meest bevraagde archiefbronnen zijn dan online (zonder dat je dan naar hun paleografische kennis kunt vragen).
Studiezalen zijn nog maar mondjesmaat open (bij het Gelders Archief thans nog maar 3 dagen per week), de audiovisuele medewerkers zullen dan bijna alles hebben gescand, en hun activiteiten zullen dan op een veel lager pitje staan.
De moderne archivaris wenst natuurlijk serieus genomen te worden en houdt zich bezig met opwindende onderwerpen als: 'Naar een eigentijds driehoeksoverleg: het strategisch ketengericht informatieoverleg'. Dat is natuurlijk ook niet helemaal waar, want dat is maar een beperkte groep. De meerderheid van archivarissen die zich binnen de Nederlands-Vlaamse lobby op Archief 2.0 heeft verzameld gebruikt dit sociale medium een beetje als Hyves. Erger zelfs, want de meesten laten daar in letterlijke zin hun ware gezicht niet eens zien. Verder nu maar weer met wat inspirerende muziek van Frederic Talgorn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten