vrijdag 11 december 2015

Tekeningen van een lang vergeten familie Chalon

In het nog niet geïnventariseerde en daarom ook nog niet openbare archief van het Huis Leur – in de toekomst wordt dit trouwens hernoemd in: Familiearchief Van Verschuer – bevinden zich een aantal archiefstukken, waaronder een viertal ongesigneerde prenttekeningen, van leden van de familie Chalon. De Chalons maakten vanaf de zeventiende eeuw deel uit van de kunstzinnige scene binnen Amsterdam. Het Gelders Archief bezit van deze familie een afschrift van een testament uit 1747 van het echtpaar Hendrik Chalon (1715-1789) en Susanna van Bulligen (ook wel: Bullingen). Van hem is bekend dat hij zijn kost verdiende als orkestmeester te Amsterdam en op zeker moment te Leiden en dat hij een zoon was van Louis Chalon (ca. 1687-1741), kunstschilder, toneeldecorateur en acteur bij de Amsterdamse schouwburg, en de toneelspeelster en danseres Anna Maria Rigo.
Drie van Hendriks kinderen maakten zich eveneens op artistiek terrein verdienstelijk. Zijn dochter Christina (1749-1808) werd tekenares, etser en schilder, en huwde in 1784 de koopman/organist Christiaan Frederik Rüppe. Zij tekende vooral mensen uit het volk: boerengezelschappen, straatscènes, moeders met kinderen en huiselijke taferelen. Van haar hand zijn waarschijnlijk de hier getoonde ‘kaartspeler’ en ‘dansende boerin met dochter’ die in het Gelders Archief werden aangetroffen.
De oudste zoon Jan Chalon (1738-1795) volgde een muziekopleiding, waarmee hij in Parijs zijn inkomen veilig stelde, maar hij werd uiteindelijk beter bekend als muziekdocent, pentekenaar, etser en prentenverzamelaar in Londen. Van hem wordt verteld dat hij levendig, innemend en godsdienstig was. En bovendien een grote mate van beschaafdheid aan een nauwgezette eerlijkheid paarde. Van zoveel lofuitingen wordt men toch wel even stil. Hij zou zich bovendien kritisch hebben betoond ten aanzien van zijn specialiteit: het maken van tekeningen van hoofden. Vele zou hij direct nadat hij ze geëtst had weer hebben weggegooid, waardoor er na zijn overlijden te Londen slechts een 100 exemplaren waren overgebleven.
Van de tweede zoon van Hendrik, genaamd Hendrik Louis Chalon (1744-1821) is weinig meer bekend dan dat hij een muzikale opleiding heeft genoten. Daar waar de literatuur verder over deze man zwijgt, helpt ons het huisarchief Leur wat verder. Twee tekeningen met bijschriften maken duidelijk hoe hij eruit heeft gezien en waar hij is overleden. Van zijn grafmonument op de toen nog niet eens lang daarvoor geopende begraafplaats van Père Lachaise in de binnenstad van Parijs is zelfs een ingekleurde tekening bewaard gebleven. Wie de tekening uit 1821 heeft vervaardigd is niet bekend, maar zijn neef Henri Bernard Chalon, een zoon van Jan, komt daarvoor in aanmerking. Volgens het ‘Biographisch woordenboek der Nederlanden’ van A.J. van der Aa betrof het een tot schilder opgeleid man, die ‘veel talent bezat in het schilderen van beesten, vooral van paarden’. Hij zou bovendien schilder van de prins-regent van Engeland en van de hertog van York zijn geweest.

vrijdag 19 juni 2015

Bij het passeren van 200 leden van een familypage op Facebook

Vandaag was het dan zover. Het magische ledental van deze familiesite passeerde de 200. Niet spectaculair zal men zeggen, maar ondanks het feit dat deze familie bekend is onder zoveel verschillende namen, is het wereldwijde aantal bescheiden te noemen. Bovendien wonen de leden in slechts drie landen: Duitsland, Nederland en de Verenigde Staten. Het Amerikaanse aandeel is het grootst, waardoor de voertaal veelal Engels is. De jongste leden zijn 8 en het oudste lid 95 jaar oud. De pagina vormt ook een plek waar oude en nieuwe foto's elkaar afwisselen, familieberichten vinden hier naast de lokale media een extra platform en archiefvondsten, films en krantenberichten worden geïnteresseerden onder de aandacht gebracht. Aanvankelijk was deze Facebookpagina voor iedereen openbaar, maar commerciële en andere discutabele lieden konden vrijelijk gebruik maken van het posten. Derhalve is in 2014 een ballotage ingevoerd en worden sindsdien in voorkomende gevallen aanmelders gevraagd om hun relatie tot de familie.