Royal wedding

Mijn achterneef in Engeland treedt in het huwelijk, en daar moeten we natuurlijk bij zijn. Het belooft een drukke dag te worden, maar als ik dan op enig moment de camera's op me gevestigd zie zal ik niet nalaten even naar jullie te wuiven.

# 17 Sociale netwerken

En daar zijn ze dan eindelijk, de sociale netwerksites. Doorgaans gratis en mede daarom ook heel populair in den lande (en daarbuiten). Ik herinner me nog de snelle groei van SchoolBank. Jezelf situeren binnen scholen en klassen. Larderen met klassenfoto’s en allerlei persoonlijke herinneringen aan de site toevertrouwen over leuke, vreemde en nare types uit de schoolse omgeving. Wie nog een stap verder wilde gaan bood foto’s van zichzelf van toen en nu aan. De groeiende populariteit verleidde de eigenaren van deze site echter tot de omzetting in een betaald lidmaatschap. Daardoor werd dit communicatiemiddel binnen de kortste keren een doodsteek toegediend en kwam er vervolgens niet veel nieuwe imput meer bij.

Op naar Hyves dan, erg Nederlands, gratis, volop mogelijkheden tot het plaatsen van praatjes, plaatjes en filmpjes. De persoonlijke pagina kan naar eigen inzicht worden ingericht en van een achtergrond worden voorzien. Naast een privé-pagina kan men zich o.a. aan belangen-, werk-, beroeps- en verenigingspagina’s verbinden. Wanneer die nog niet bestaan kan men die ‘aanmaken’. De initiatiefnemer daartoe wordt in de regel tevens beheerder van die pagina. Het Gelders Archief heeft ook een eigen plekje op Hyves, en men kan daar m.n. medewerkers en vrijwilligers als gelieerden aantreffen. Daarmee is dan ook alles gezegd. De pagina wordt niet ingezet om nieuws uit te zetten, polls te plaatsen of formele contacten te onderhouden. Dit komt vooral omdat Hyves zich richt op de categorie van 10 tot 35-jarigen. Niet echt de klantenkring van een archiefdienst dus. Hyves is bovendien gericht op gezelligheid. En men weet: na een bakje zoutjes en wat biertjes gaat men over tot de orde van de dag. Dat wil zeggen, de Hyves-gebruiker wordt zachtaan een ‘rustend’ lid van deze community.

Facebook is het medium voor de hele aardbol en naar ik inschat ook voor een ruimere leeftijdscategorie dan bij Hyves. Archiefdiensten kunnen zich hier ook als deelnemer aanmelden, en geïnteresseerden kunnen daardoor niet alleen kennis nemen van de informatie die wordt verstrekt maar ook zelf initiatieven nemen tot een laagdrempelig contact met de betrokken dienst. Het Gelders Archief doet op dit podium helemaal niets. Hoe het wel kan bewijst bv. de pagina van het Nationaal Archief van Roemenië.
LinkedIn tenslotte laat de gebruiker in de eerste plaats snuffelen aan de zakenwereld. Ook hier een gezichtenparade van medewerkers van het Gelders Archief, maar verder treffen we er geen boodschap aan. Dat is een gemiste kans. Het Gelders Archief kent ook een zakelijk pootje in de vorm van de Stichting Gelders Erfgoed Diensten. Die commerciële instelling zou binnen dit zakelijke netwerk mooie sier kunnen maken, maar in de praktijk gebeurt dat niet.

# 16 Webkletsen

Okay, het herdenken was wat aan de vroege kant, maar dat doet de zomer dit jaar ook. Snel weer terug naar serieuze zaken. Ding 16 wacht, en dat is bijna een inkoppertje. Kletsen via internet, met of zonder bewegend beeld. Al die mogelijkheden bestaan al geruime tijd. Als we de beeldtelefonische mogelijkheden even terzijde stellen zien we dat chatten in feite niets anders is dan online met elkaar emailen. Is een beproefd communicatiemiddel. De klets- en seksindustie tikken zich zo de vingers lam. Maar ook kan men op deze manier het serieuze gesprek aan. Al is het wel opletten, want ik heb me vaak in de vingers gesneden door een chat aan te gaan met familieleden aan de andere kant van de wereld waar het klokje minimaal 6 uur vroeger sloeg. Waar de gesprekspartner aldus op dreef raakte, ging bij mij vanwege het late tijdstip het lampje uit.

Foto links: ingekleurd wapen van het geslacht Velinck uit de handschriftencollectie Van Rhemen, in het Gelders Archief. Het plaatje heeft niets met het onderwerp te maken, maar voor een onderwerp als webkletsen maakt een afbeelding niets uit.

Beroepshalve is de chat ook inzetbaar. Het is loffelijk om te zien hoe collega's in het arbeidsveld deze mogelijk aangrijpen. Ik vraag me echter af wat het oplevert. Een chat betekent dat iemand uit het vakgebied zich rechtstreeks voor contact beschikbaar stelt. Zoiets kost de organisatie dure tijd, terwijl de mogelijkheid bestaat om de informatie ook via de wat trager werkende 'info'-email te verkrijgen. Het probleem ligt niet bij simpele en kosteloze vragen, maar met name bij specifieke vragen. De chattende archiefcollega zal dan bijna altijd toch moeten verwijzen naar (niet kosteloze) antwoord- en onderzoeksoplossingen. De archiefcommunicator die chatten mag met klanten en geïnteresseerden is een (te) duur speeltje van de organisatie. Al was het maar omdat heel veel Gelderse webklanten aan de andere kant van de grote plas wonen. Juist ja, daar waar het wakkere leven dus ook minimaal 6 uur met het onze verschilt.

Herdenking

De meimaand nadert weer snel, en dan knaagt de Tweede Wereldoorlog als elk jaar aan onze stoel. Moment van gedenken en herdenken, en hier dus ook maar, met een fragment uit een boeiende film.

# 15 Twitter

Twitter is een leuk blogspeeltje dat mij wel kan bekoren. Snel min of meer gesorteerd nieuws binnenhalen, en als men een aanvechting heeft kan de wereld ook iets worden toegeroepen. Ik hoef Twitter natuurlijk niet uit te leggen, maar wil wel een paar opmerkingen maken. We zoeken zelf uit wie we willen volgen, maar moeten ook niet gaan overdrijven. Hoe meer personen en instellingen je volgt, des te meer spoelen de berichten over je scherm. Voordat je het weet ga je tweets missen omdat die alweer naar beneden zijn gezakt onder het gewicht van weer nieuwere berichten. Veel twitteraars zijn ijdel en vinden het heerlijk om steeds grotere aantallen volgers te krijgen. Dan worden steeds de nieuwe mijlpalen bejubeld en vaak ook nog de nieuwelingen met name bedankt voor hun betoonde interesse. Het fenomeen kent zelfs vreemde trekjes. Ik ken lieden die nooit een tweet plaatsen, maar desondanks door tientallen worden gevolgd. Volgers zijn vaak ook bedrijven en instellingen die je al hebben ontdekt via bv. LinkedIn, en lijken te wachten op je tweet-signalen waarop zij dan in commerciële zin kunnen inspelen. Het mag duidelijk zijn dat Twitter daarvoor geen geschikt medium is.
Wat het belang van Twitter voor archiefdiensten is, is ook wel helder. Sneller dan het snelste persbericht kunnen nieuwsfeiten de wereld in worden gestuurd. Sommige diensten melden zich vrijwel dagelijks, andere enkele keren per maand. Opvallend is ook dat m.n. de stevig twitterende archiefinstellingen ook in de avonduren en in het weekeinde langs komen, terwijl andere zich aan de kantooruren houden. De eerstgenoemde categorie is natuurlijk slimmer, of aardiger gezegd: doelgerichter bezig. Bovendien zijn hier, anders dan bij particulieren, de aantallen volgers wél van groot belang. Een zoektochtje langs de twitteraars leert dat het er ritselt van de zgn. erfgoedinstellingen, maar dat de archiefwereld er nog weinig aan de weg timmert. Voldoende te doen dus.

# 14 Wiki opdracht

Een heuse ontdekoefening voor de themamap Favorieten van de 23-Archiefdingen wiki. Bewijsexemplaar meegeleverd.

# 13 & 14 Wiki

Samen werken aan een document of website wordt hiermee bedoeld. O.m. aantrekkelijk omdat iedereen aan een produkt iets kan toevoegen, wijzigen en verwijderen, en dat er geen kennis van HTML voor nodig is.
Wat kan dit voor de archiefsector betekenen? Als zo vaak kan het antwoord luiden: veel en weinig. Veel omdat het de ruimte schept om (samen met anderen) aan een mooi produkt te werken. Inhoudelijk schaven en uitbreiden van de kennis over iets, net zolang totdat een zekere mate van perfectheid wordt bereikt. Zo kan men bv. aan de slag met het transcriberen van (lastige) teksten en het determineren van afbeeldingen op foto's. Alle hulp van derden kan hier nuttig zijn. Een stapje verder wordt al lastiger: de samenwerking tussen de Tilburgse collega's en de NGV in het project Geboren in 1809 heeft een grappige opzet, maar heeft vervolgens ook te kampen met inhoudelijke problemen. Want aan Wiki wordt doorgaans geen einddatum van inleveren verbonden. Het onderwerp pruttelt op die manier nog heel lang op een gaspitje en het bewaken van de kwaliteit is - zoals wel vaker -ronduit lastig. Een ander probleem is het bepalen van een goed onderwerp om Wiki erop los te laten. Dat de Archiefwiki zich o.m. bezig houdt met de archiefterminologie is begrijpelijk. Of dat onderwerp in het huidige tijdsgewricht nuttig is, is een tweede. Inventariseren is haastwerk geworden waarbij de wat ambtelijk aandoende beschrijvingsconstructies meer en meer de rug worden toegekeerd. Bovendien krimpt het aantal inventarisatoren, mede omdat nieuwe collega's in het arbeidsveld vaak met een boog om dit vakonderdeel heen kunnen lopen. Dat was vroeger op het roemruchte Woudschoten in de Zeister bossen wel anders, sprak deze ouwe man.

Dat (bijna) iedereen maar in Wiki-produkten kan rommelen is niet altijd prettig. Waarheden kunnen daardoor ook tot halve waarheden en onwaarheden worden gereduceerd. Discussie ligt op de loer, en we kennen allemaal wel voorbeelden waarbij bv auteurs inbreuk plegen op onwelgevallige tekstfragmenten. Tenslotte: het ontbreken van HTML-kennis kan toch best een probleem zijn. De site van Wikipedia roept vaak om het aanmaken van links, lijsten, grafieken en afbeeldingen die best wel wat méér vereisen dan een basis tikvaardigheid.
We sluiten niet in mineur af, en wel omdat Wiki veel moois kan toevoegen aan ons toch al rijke leven. Zoals de site van Wikimedia Commons. Een vrijplaats voor open uitwisseling en deling van informatie.

Musis

Tijd weer voor wat muziek. Nu van de filmcomponist Yann Tiersen. Inderdaad, op de Franse toer. Voor de vele 'volgers' uit de US ook een stukje toelichting in hun taal. Geluid en sfeer bepalen verder een groot deel het gevoel dat muziek kan oproepen.
It will come back eventually, the kind of morning where, with delighted faces we used to eat slices of bread. The window slightly opened before going to shower. Laughing because we were so late comparing to other people and with a nonchalant pace. And a smile firmly in place. We will walk self-confidently into the familiar streets toward some place in the city. Some unknown place, to find again our failure, And its shadow. I would like to see our failure face to face one beautiful day. Scrutinize its very self distinguish its shape and in the crude atmosphere of a town during summer slowly get away (from it). And never cross paths with it ever again (I would like to) move amidst the crowd, be it a benevolent or antagonistic one making up jokes for once in a supermarket. And, my arms full of groceries, realize that we finally overcame its (the failure's) shadow's boundaries.

# 12 Tagging etc.

Over dit item heb ik een poos zitten nadenken. Toen ik mijn eigen favorieten eens opende leek het net alsof me maar weinig interesseerde, zo klein waren mijn lijstjes. De bedoeling van dit ding is, dat ik vreugde ga ontlenen aan een favorietenlijst die ik ook op andere PC's rap kan bevragen. De vraag is alleen: welke PC's? Toch niet die op mijn werkplek? Dat zou mooi zijn, als mijn superieuren op een eenvoudige manier tijdens een cursus er achter komen dat ik al mijn hobbies en stokpaardjes tijdens de arbeidsuren via dat slimme middel ga bevragen.

Ik ben net zo rooms als de paus (in dit geval) en stel vast dat ik op mijn werk mijn thuisfavorieten niet nodig heb. Laat staan dat ik al mijn 'slimme' shortcuts wens te delen met andere geïnteresseerden die mijn pad kruisen. Het idee erachter is prima, maar je ziet aan het voorbeeld van mijn thuislijstje dat ik op dit terrein niet veel in het geheugen gooi. Het zal ook wel een beetje te maken hebben met het feit dat ik mijn favorieten ook wel een beetje in het hoofd heb zitten. Dat is de H-schijf, of hersenschijf die momenteel nog steeds redelijk functioneert. En je weet het, wat het aardig doet vervang je niet zomaar voor iets anders.