Tijd weer voor wat muziek. Nu van de filmcomponist Yann Tiersen. Inderdaad, op de Franse toer. Voor de vele 'volgers' uit de US ook een stukje toelichting in hun taal. Geluid en sfeer bepalen verder een groot deel het gevoel dat muziek kan oproepen.
It will come back eventually, the kind of morning where, with delighted faces we used to eat slices of bread. The window slightly opened before going to shower. Laughing because we were so late comparing to other people and with a nonchalant pace. And a smile firmly in place. We will walk self-confidently into the familiar streets toward some place in the city. Some unknown place, to find again our failure, And its shadow. I would like to see our failure face to face one beautiful day. Scrutinize its very self distinguish its shape and in the crude atmosphere of a town during summer slowly get away (from it). And never cross paths with it ever again (I would like to) move amidst the crowd, be it a benevolent or antagonistic one making up jokes for once in a supermarket. And, my arms full of groceries, realize that we finally overcame its (the failure's) shadow's boundaries.
2 opmerkingen:
Wat een prachtige sfeer wordt met dit filmpje opgeroepen. Eigenlijk behoeft dit geen vertaling, je kunt door die sfeer wel raden waar het over gaat. Maar toch was ik wat nieuwsgierig hoe het in het Nederlands zou klinken. Hier de vertaling via zo'n handig programmaatje op internet:
"Het zal uiteindelijk komen terug, de aard van 's morgens, waar je met plezier gezichten die we gebruikt om sneetjes brood te eten. Het venster geopend voordat iets gaan om te douchen. Lachen want we waren zo laat in vergelijking met andere mensen en met een nonchalante tempo. En een glimlach stevig op zijn plaats. We zullen zelfbewust wandeling in de bekende straten richting van een plek in de stad. Een onbekende plek, terug te vinden ons falen, en zijn schaduw. Ik wil graag ons falen gezicht te zien op een mooie dag worden geconfronteerd. Onderzoeken zijn zeer zelfstandig te onderscheiden zijn vorm en in de ruwe sfeer van een stad tijdens de zomer langzaam weg te komen (van het). En nooit het pad kruisen van het ooit weer (ik zou willen) bewegen temidden van de menigte, of het nu een welwillende of antagonistische een het maken van je grappen voor een keer in een supermarkt. En, mijn armen vol boodschappen, beseffen dat we eindelijk zijn (het falen's) schaduw grenzen overwon."
Wel vreemd dat er zo weinig reacties komen wanneer je geen lekkers in het vooruitzicht stelt.
Dank je voor de Nederlandse vertaling Omajak. Ik zag gisteren ook je activiteiten in de Wiki-zandbak. We lopen wat dat betreft samen keurig in de pas.
Wat reacties betreft, ach een beetje 'emo' tussen al dat techno is weleens nodig. Het zijn er vast niet zo veel die er ook zo over denken. Fred kon het via een bericht op Facebook wel waarderen, en verder houdt men zich toch altijd al wat koest. Dat een beloning blijkbaar stimulerend werkt is opmerkelijk. Als ik nu ook eerst eens de winnaar haar reep geef blijft het bovendien leuk. Echt, al 4x bij de boodschappen vergeten!
Een reactie posten